Starten doen we met Jana en haar zussen Tina en Hanne. Alle drie geboren in de jaren 90 maar thuis,
in Wijnegem dus. Voor de eerste keer krijgen we dus een jonge garde voor onze 100% Wijnegem lens. Het gezin Bosschaerts telt trouwens zes kinderen, zo zijn er nog 2 oudere broers, Bert en Geert, en een oudere zus, Joke. Maar zij werden wel in een ziekenhuis geboren en dus niet in Wijnegem.
Een warm en groot gezin
Het leven in een groot gezin zoals dat van de familie Bosschaerts is een ervaring die overloopt van de
levendigheid en samenhorigheid. Naast de zes kinderen, zijn er inmiddels ook zes schoonkinderen en zes kleinkinderen.
“Toch is het geen enkel probleem dat we ondertussen met 20 man moeten rekening houden tijdens familiebijeenkomsten,” vertelt de mama des huizes. “We maken de tafel gewoon elke keer langer zodat iedereen een plekje heeft.” Volgens Tina is het voor een buitenstaander toch wel even aanpassen als je voor de eerste keer op een familiefeest van de familie Bosschaerts terecht komt. “Bij verjaardagen lopen we met z'n allen rond de tafel waar de jarige aan zit en zingen we ‘Lang zullen ze leven’. Voor iemand die nieuw is, is al dat enthousiasme wel even wennen, merken we.”
Gekend in Wijnegem
De papa des huizes woont al heel zijn leven in Wijnegem en de mama des huizes vanaf haar 3 jaar.
De kans is dan ook groot dat je al eens van deze familie hebt gehoord, want veel mensen in Wijnegem kennen wel iemand van de Bosschaerts.
“Als ik uitging naar de plaatselijke fuiven zoals de Chirofuif , was ik vaak ‘de zus van’ of ‘de dochter van’”, vertelt Jana. Het gezin ging niet alleen naar de Chirofuif van Wijnegem, maar ze waren zelf ook heel actief in de Chiro. “Onze ouders gingen dan ook nog mee als kookouders. Ik herinner me nog één kamp waar we met zijn achten aanwezig waren” vertelt Hanne alsof het gisteren was.
“In de lagere school kende ik bijvoorbeeld ook het voltallige lerarenkorps” vertelt mama Bosschaerts.
“Tussen de oudste en de jongste telg zit 14 jaar verschil, je loopt dus wel heel lang oudercontacten af en elke Wijnegemse leraar heeft wel één of verschillende van mijn kinderen in de klas gehad.”
Het ouderlijk huis
De zussen Bosschaerts hebben hun hele jeugd doorgebracht op de Turnhoutsebaan, in hetzelfde huis waar ze geboren zijn en dat maakt de liefde voor hun ouderlijk huis nog groter.
De Turnhoutsebaan is best een drukke baan, dus hun achtertuin was hun speelparadijs. “Als je met zes bent, heb je natuurlijk altijd speelkameraadjes bij de hand, super handig” aldus de zussen.
Hoewel Jana nog de enige is die thuis woont, blijft het ouderlijk huis voor iedereen het centrale ontmoetingspunt. Iedereen komt er graag en is altijd welkom. “Er staat echt altijd eten klaar”, merken de zussen lachend op. “De keukenkasten zijn echt soms nog steeds gevuld alsof er hier acht personen wonen.”
"Dat warme en zorgende zit ook gewoon echt in de familie", vult de mama trots aan. “Ik werk zelf in de zorgsector en drie van mijn kinderen zijn me daarin gevolgd.” Hanne geeft meteen aan dat hoewel hun beide ouders werkten, hun uren wel goed op elkaar waren afgestemd.
Er was altijd iemand thuis voor ons als we van school kwamen, zo kan ik me de gekleurde snoeppotjes van papa nog altijd herinneren. Die stonden dan klaar en mochten we vullen met lekkers.
Gezinsdynamiek en traditites
In dit huis is altijd alles bespreekbaar geweest, over elk onderwerp kon er gepraat worden. Ruzies waren er dan ook zeldzaam, wat opmerkelijk is gezien het aantal mensen onder één dak. De liefde die dit gezin uitstraalt is prachtig om te zien. Dit is een familieclan die gebouwd is op warmte en liefde. Zo waren de oudste kinderen ook gewoon aanwezig tijdens de geboortes van de jongsten. “Ik ervaarde dat als moeder als een verbindende ervaring. Daarnaast vond ik thuis bevallen rustiger en aangenamer dan in het ziekenhuis, omdat je steeds met dezelfde persoon te maken had terwijl je in het ziekenhuis steeds verschillende mensen ziet.” “Je kind gaan inschrijven op het gemeentehuis als het thuis is geboren, was trouwens ook steeds bijzonder.” vult papa Bosschaerts aan. “Zoveel kinderen worden er namelijk niet meer geboren in Wijnegem. Soms waren we echt de eerste die dat jaar een kind kwamen inschrijven.”
Of Jana, Tina of Hanne ook 6 kinderen willen weten ze nog niet, maar slechts 1 kind hebben kunnen ze zich dan ook weer niet voorstellen. Er zijn voor hen zoveel voordelen aan een groot gezin, als de natuur het toelaat zou dat aantal kleinkinderen nog wel eens flink kunnen oplopen de komende jaren.
Na een gesprek met familie Bosschaerts, begrijpen wij helemaal waarom deze familie zo hecht is en trots op hun Wijnegemse roots. En nog een leuk extra weetje: de tante die in Frankrijk woont, krijgt elke zes maanden een stapel Info Wijnegem’s opgestuurd, zo weten we meteen ook dat we internationale lezers hebben.
