Wie is Franciscus Van Beethoven?
Franciscus, beter gekend in Wijnegem als de Sus, is 78 jaar oud en woont sinds 7 jaar in de Koolsveldlaan samen met zijn vrouw Magda. Toch heeft Sus op verschillende plekken in Wijnegem gewoond.
“Ik ben in 1946 geboren in de Oud Gasthuisstraat in Wijnegem. Dat was het huis van mijn grootouders. Dat huis had een zwarte zijgevel en werd daarom ook wel eens ‘de zwarte gevel’ genoemd.” Het gezin van Sus woonde echter in de Beukenlaan. Desondanks dat hij enig kind is, is Sus daar samen opgegroeid met zijn vier neven waar hij tot op vandaag heel hecht mee is, het zijn eigenlijk broers voor hem.
Toen Sus in de lagere school zat, zijn hij en zijn ouders een tijdje verhuisd naar Schilde. “Toen mijn grootmoeder stierf, zijn wij verhuisd naar Schilde om bij mijn grootvader te gaan wonen. Wij hebben daar een tijdje gewoond totdat mijn grootvader dan ook is overleden. Daarna zijn wij heel snel terug verhuisd naar Wijnegem.”
Kwajongensstreken en heimwee naar het jaagpad
“Ik heb ontzettend veel mooie herinneringen aan mijn jeugd in Wijnegem, zowel onschuldige als de echte kwajongensstreken. Vroeger in de Beukenlaan was er een huis met een voortuin waar fruitbomen instonden. Mijn neven en ik hebben daar ooit een paar stukken fruit aangebeten en die vervolgens laten hangen. De eigenaar van het huis had dat natuurlijk gezien en stond ineens met een riek in de voortuin. Toen zijn we maar snel gaan lopen.”
Daarnaast herinnert hij zich ook nog dat ze bij mooi weer op het zandpad naast het Albertkanaal en de Vaartdijk samenkwamen om gezellig samen te zijn, te zwemmen, veel kameraden voelden daar ook de eerste keer vlinders in de buik. Sus vertelt het nostalgisch, je zou zo met hem even terug willen gaan naar die tijd.
De oude kerk wordt gemist
De liefde voor Wijnegem is groot, al heeft hij toch spijt van één ding: “Ik mis de oude kerk van Wijnegem.
Ik ben daar gedoopt, ik heb mijn communie daar gedaan en ik ben er gehuwd.” Hij vindt het een charme dat als je een dorpskern binnenrijdt, je de kerktoren kunt zien. “Ik vind het jammer dat de oude kerk niet is gerestaureerd. Het was een donderslag bij heldere hemel voor mij dat die kerk werd afgebroken.”
Een dubbele carrière
Sus heeft 21 jaar in het onderwijs gestaan, meer bepaald in de school Technicum Rerum Novarum in Merksem. Hij gaf les over machinale bewerkingen in metaal, zowel theorie als praktijk. “Ik had altijd een hechte band met mijn leerlingen. Ik herinner mij nog dat ik op een ochtend suikerbonen kreeg van een leerling omdat die de avond ervoor vader was geworden.”
Toch heeft Sus daarna beslist om zich om te scholen tot verzekeringsmakelaar. Je kon hem vinden in zijn kantoor bij hem thuis in de Veldstraat. “Na 21 jaar in het onderwijs heb ik de overstap gemaakt naar verzekeringsmakelaar. Ik kende veel mensen in Wijnegem en daarom kwam er ook veel volk bij mij voor hen te helpen. Zo rolde ik gemakkelijk van de ene job in de andere. Al heb ik er wel eerst 3 jaar avondschool voor gevolgd.”
Doorheen het verhaal van Sus is het al wel duidelijk geworden denken we, maar sociaal contact is voor hem heel belangrijk. “Vroeger zaten mensen vaak voor hun huis om een babbeltje te doen met de buren of de passanten. Het is jammer dat dat nu veel minder gebeurt. Maar als je graag onder de mensen komt zoals ik, dan pas je daar wel een mouw aan. Zo ben ik een fervent kaartspeler, vroeger in café ‘t Dorp, nu in de Vroege Morgen, Den Babbel en met Okra.”
