Een vroege start in Wijnegem
Ludo werd geboren op 15 mei 1941 in de Kanaalstraat in Wijnegem. “Het huis waar ik geboren ben, staat er nog steeds. Het is dat huis met het gesloten balkon,” herinnert hij zich. Zijn vader, een metser, werd tijdens de Tweede Wereldoorlog opgeëist om in Duitsland te werken. “Toen ik om 3 uur ’s nachts werd geboren, moest mijn vader de volgende ochtend al naar Duitsland vertrekken. Toen hij twee jaar later terugkwam, kende ik hem natuurlijk niet meer.”
Jeugd en het begin van zijn carrière
Ludo had een zus en broer, die respectievelijk 12 en 8 jaar ouder waren. “Ik was echt een nakomertje en werd deels opgevoed door mijn zus.” Na zijn lagere schoolperiode besloot hij op jonge leeftijd te gaan werken. “Op mijn 14e verliet ik de schoolbanken en begon ik te werken. Ik heb verschillende jobs gehad tussen mijn 14e en 16e. Eerst als metaalbewerker, waar ik ijzeren ramen, deuren en kachels maakte, en later als postbode.” Uiteindelijk koos Ludo voor een carrière bij de politie. “Op mijn 24e begon ik als politieagent. In januari 1965 startte ik, maar ik ging pas in oktober naar de politieschool. In de tussentijd liep ik mee met de andere agenten.”
Beginjaren bij de politie
Het politiewerk was destijds heel anders. “We deden alles met de fiets. Pas na 15 jaar kregen we onze eerste politieauto,” vertelt Ludo. Zijn eerste korps bestond uit vier collega-agenten: Frans Willems, Jos Van den Bempt, Karel Dieltiens en Jef Verbiest. “Frans was ook huisbewaarder op het gemeentehuis, en later kwam Alfons Druyts, die eerder als gemeente-arbeider werkte, erbij. Hij was een pak ouder dan ik.” De agenten hielpen niet alleen bij het verkeer en de veiligheid, maar ook bij gemeentelijke taken zoals het opzetten van kermissen en de wekelijkse markt. De jaarmarkt op de Turnhoutsebaan was een bijzonder evenement. “Die markt breidde zich elk jaar uit, en op een gegeven moment stond ze helemaal vol, van de kerk tot aan de Merksemsebaan.” Naast de jaarmarkt organiseerde Wijnegem ook wielerkoersen en meerdere kermissen, die altijd veel volk trokken maar ook veel werk opleverden voor de lokale politie. Destijds telde het dorp maar liefst 27 herbergen, die in het weekend tot twee uur open mochten blijven, wat de nachtdiensten extra druk maakte.
Groei en verandering
Met de uitbreiding van Wijnegem groeide het korps en verhuisde het naar het gebouw waar nu de bibliotheek is gevestigd. Ludo kreeg een nieuwe commissaris, Eddie Geerinckx, die van het politiekorps van Borgerhout kwam. “Dat bracht wat aanpassing met zich mee, maar het korps groeide verder, en de taken werden gespecialiseerder.” Ludo werd wijkagent voor de bedrijven in Wijnegem, een rol die hij met toewijding vervulde tot aan zijn pensioen in 2001.
Pensioen en een nieuw hoofdstuk
Sinds zijn pensioen houdt Ludo zich bezig met klussen en zijn groentetuin. “Elk jaar vul ik de diepvries met groenten voor de winter. Daarnaast wandelen mijn vrouw Gilberte en ik graag,” vertelt hij. Vroeger wandelden ze vaak in de Duitse Eifel, in gebieden zoals Sourbrodt en Ovifat, maar tegenwoordig houden ze het dichter bij huis.
Familie en vriendschap
Ludo ontmoette zijn vrouw Gilberte op 18-jarige leeftijd, tijdens een dansavond in Deurne. Drie jaar later, in 1962, trouwden ze en kregen samen twee dochters en vijf kleinkinderen. “We hebben altijd in Wijnegem gewoond, omdat ik bij de politie werkte. Dat was toen verplicht.”
We bedanken Ludo hartelijk voor het delen van zijn verhaal en wensen hem nog vele gelukkige jaren samen met Gilberte, hun dochters en kleinkinderen.
Ben je zelf geboren en getogen in Wijnegem en wil je graag dat we eens langskomen voor 100% Wijnegem? Stuur dan een berichtje naar communicatie@wijnegem.be
