Een geboren Wijnegemnaar
Louis Wuyts, officieel Lodewijk genoemd maar beter bekend als “Lowieke de facteur,” werd in 1931 geboren in Wijnegem, in een herenhuis recht tegenover de Merksemsebaan. “Dat huis was van mijn grootvader, een meesterkleermaker. Alle kleinkinderen van mijn grootvader werden daar geboren,” vertelt Louis. “Maar in 1937 moesten we verhuizen naar een huis aan de brug, omdat het huis te klein werd met alle kleinkinderen erbij.” Het nieuwe huis, een ‘burgerwoning,’ stond naast een beenhouwerswinkel. Lowie had twee zussen, beiden Maria genoemd, maar zijn oudste zus overleed bij haar geboorte.
Oorlogstijd en vluchten
Toen er berichten kwamen dat de Duitsers onderweg waren, besloot Louis’ familie om te vluchten. “We vertrokken te voet vanuit Wijnegem naar Lokeren en staken de Schelde over met een vrachtboot,” herinnert Louis zich. “We konden overnachten bij een boer en mijn vader hielp hem op het veld in ruil voor een slaapplek in het stro.” Na een korte tijd keerde de familie terug naar Wijnegem, waar ze ontdekten dat Duitse soldaten hun huis geplunderd hadden. “Al onze appels waren verdwenen,” zegt Louis. Niet veel later stierf Louis’ vader, waardoor het gezin zonder inkomen achterbleef. “Mijn moeder kon ons niet meer onderhouden, dus op negenjarige leeftijd ging ik naar een katholiek jongensinternaat in Berlaar, waar ze kinderen opnamen die thuis te weinig te eten hadden. Ik vond het verschrikkelijk en ben zelfs een keer weggelopen,” vertelt Louis. Zijn jongere zus Maria mocht wel thuisblijven, omdat hun moeder hulp in het huishouden nodig had. Jammer genoeg kwam Maria op vijftienjarige leeftijd om het leven toen ze boodschappen deed en een V1-bom insloeg op de Turnhoutsebaan.
Terug naar Wijnegem
Op veertienjarige leeftijd kwam Louis terug uit het internaat en keerde hij terug naar de jongensschool in Wijnegem. Kort daarna deed zich een bijzondere kans voor. “Ik hoorde dat ik als postbode wat kon bijverdienen, omdat een vaste postbode nog vastzat in Duitsland. Ik nam zijn ronde over en bezorgde brieven in de ‘nieuwe wijk’ van Wijnegem, voor ik elke dag naar school ging.”
Een vak leren
Nadat Louis de jongensschool had afgerond, wilde hij net als zijn vader en grootvader kleermaker worden, maar zijn oom Juul raadde dat af. In plaats daarvan ging hij naar de vakschool, waar hij schoenmaken leerde. “Elke ochtend deed ik eerst mijn postronde, en daarna ging ik naar de vakschool,” zegt Louis. Later begon hij thuis zelf schoenen te maken. Daarnaast ontwikkelde hij een passie voor muziek en toneel. “Ik speelde gitaar en zong in een orkestje. Pol Bollansee die ik toevallig leerde kennen in de vakschool, vroeg me zelfs om bij ‘De Strangers’ te komen, maar ik wilde mijn eigen orkestje niet verlaten.”
Liefde en gezin
Tijdens één van zijn postrondes in Oelegem zag Louis zijn toekomstige vrouw, Lorita, voor het eerst. “Ze was aan het zwemmen in het kanaal. We kregen kennis en trouwden in 1958.” Het koppel bleef in Wijnegem wonen, want Louis was ondertussen vast benoemd als postbode. Samen kregen ze twee dochters, Ria en Karin. Later kwamen er ook vijf kleinkinderen, twee achterkleinkinderen en één plus achterkleinkind. “Ons tweede achterkleinkind is naar mij vernoemd. Daar ben ik erg trots op,” voegt Louis toe.
Een geliefde facteur
In 1949 deed Louis mee aan het examen van de post en werd hij vast benoemd. “Ik hield echt van mijn werk. Ik kwam graag bij de mensen en kende ondertussen heel Wijnegem. Pensioenen uitbetalen en brieven bezorgen waren mijn voornaamste taken, en ik heb uiteindelijk 45 jaar als postbode gewerkt.”
Met Louis hadden we nog uren kunnen praten over zijn rijke levensverhaal en zijn tijd als geliefde facteur in Wijnegem. We bedanken hem voor het delen van zijn herinneringen en wensen hem nog vele mooie momenten met zijn familie.
Ben je zelf geboren en getogen in Wijnegem en wil je graag dat we eens langskomen voor 100% Wijnegem? Stuur dan een berichtje naar communicatie@wijnegem.be
